روماتیسم مفصلی
روماتیسم مفلی و یا آرتر یت روماتوئ ید یک بیماری التهاب ی مزمن است که می تواند مفاصل را
درگیر کند. معمو ًال در مراحل اولیه مفاصل کوچک دست و پا را تحت تأثیر قرار می دهد اما ممکن
است به مرور زمان پ یشرفت کند و مفاصل بزرگتر ی مانند شانه ها، آرنج ها، زانوها و لگن را درگیر
کند. ستون فقرات یا ناح یه گردن ممکن است در مراحل پیشرفته بیماری درگیر شود. روماتیسم
مفصلی متقارن است به ا ین معن ی که مفصل مربوطه در طرف دیگر بدن را نیز تحت تأث یر قرار می
دهد. مفاصل آسیب دیده دچار تورم، درد و سفت ی می شوند که در نتیجه حرکت بدن محدود می
شود. برآمدگی های کوچک سفت ی ممکن است در ز یر پوست بازو در موارد شدید دیده شود. عالئم
دیگر ممکن است شامل خستگ ی، تب و کاهش وزن باشد. در صورت عدم درمان زودهنگام ،
روماتیسم مفصلی منجر به تغییر شکل و ناتوان ی مفصل می شود.
در هر سن ی ممکن است رخ دهد اما بین 40 تا 60 سال شای ع تر است. زنان بیشتر از مردان به
مبتال می شوند. سیگار کشیدن و سابقه خانوادگ ی روماتیسم مفصلی خطر ابتال به این بیماری را
افزایش م ی دهد.
اگرچه روماتیسم مفصلی یک ب یماری ارث ی نیست، اما وجود ژن های خاص حساسیت به عوامل
محیط ی مانند عفونت را افزایش می دهد که می تواند باعث شروع بیماری شود .روماتیسم مفصلی
زمان ی رخ می دهد که س یستم ا یمن ی به مفاصل حمله می کند و باعث التهاب می شود. کانون
التهاب س ینوو یوم است، سینوویوم غشای نازک ی است که مفصل را می پوشاند و مواد روان کننده
ترشح می کند. التهاب باعث افزایش تعداد سلول های سینوو یوم می شود که در نتیجه ضخ یم
شدن پوشش مفصل ی باعث گرمی، قرمزی، تورم و درد در مفصل می شود. با پیشرفت بیماری،
سلول های سینوو یال غیرطبی عی به غضروف و استخوان داخل مفصل حمله کرده و به آن آسی ب
میرساند.
حت ی تاندون ها و رباط هایی که مفصل را نگه می دارند ضعیف و کشیده می شوند. در ط ی یک
دوره زمان ی مفصل شکل و تناسب خود را از دست می دهد و باعث تغییر شکل مفصل می شود.
آسیب به غضروف و استخوان در چند سال اول بیماری سر یع تر است. بنابرای ن، تشخیص زودهنگام
برای جلوگیری از تخریب عملکرد مفصل بسیار مهم است.
عالئم و نشانه های اولیه ا ین بیماری بسیار عمومی و غ یر اختصاص ی هستند مانند کسالت، خستگ ی،
ضعف، درد عضالن ی، تب ضعیف و کاهش وزن. آزمایش یا معاینه ف یز یک ی خاصی برای تایید بیماری
وجود ندارد. این امر تشخ یص زودهنگام روماتیسم مفصلی را بس یار سخت می کند.
تشخیص آرتر یت روماتوئید ممکن است شامل آزمایش خون برای می زان رسوب گلبول های قرمز
(ESR(، فاکتور روماتوئید (RF (و آنت ی بادی های ضد CCP باشد.
افزایش ESR نشان دهنده وجود التهاب در بدن است. ممکن است برای بررسی پ یشرفت بیماری
در یک دوره زمان ی، عکس برداری از مفصل آسیب دیده توص یه شود.
هیچ درمان ی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد، اما درمان زود هنگام می تواند تخر یب مفصل را
به تاخیر بیندازد. هدف درمان کنترل عالئم و جلوگیری از آسیب مفاصل و کاهش التهاب است.
داروها ممکن است شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئ یدی، استروئی دها، داروهای ضد
روماتی سمی اصالح کننده بیماری، سرکوب کننده های ایمن ی، مهارکننده های alpha-TNF و سایر
داروها می باشد. فیز یوتراپ ی نیز برای قوی نگه داشتن عضالت و تاخیر در از دست دادن عملکرد
عضالت توصیه م ی شود. تکنیکهای محافظت از مفاصل، درمانهای سرد و گرم و آتلها نیز ممکن
است برای کاهش درد و بهبود حرکت مفصل توصی ه شود.
اگر داروها نتوانند از آسی ب مفاصل جلوگیری کنند یا آن را کاهش دهند، ممکن است جراح ی مانند
تعویض کامل مفصل، ترمیم تاندون یا فیوژن مفصل برای کاهش درد و ترمی م مفاصل آسیب دی ده
در نظر گرفته شود.
آرتر یت روماتوئی د یک ی از ناتوان کننده ترین انواع آرتر یت است که مفاصل بدن را تحت تاث یر قرار
می دهد. درمان زودهنگام آرتر یت روماتوئید در کاهش آسیب مفصل و جلوگیری از از دست دادن
عملکرد مفصل بسیار مهم است.